biec kłusem

См. также в других словарях:

• biec — a. biegnąć ndk Vc, biegnę, biegniesz, biegnij, biegł 1. «posuwać się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkich skoków» Biec długimi susami, szybko. Konie biegły galopem, kłusem, truchtem. Biec na dystansie stu metrów a. na sto metrów, środ …   Słownik języka polskiego

• kłusować — I ndk IV, kłusowaćsuję, kłusowaćsujesz, kłusowaćsuj, kłusowaćował «biec kłusem, jechać kłusem» Konie kłusowały. Jeźdźcy kłusowali. II ndk IV, kłusowaćsuję, kłusowaćsujesz, kłusowaćsuj, kłusowaćował «być kłusownikiem, zajmować się kłusownictwem» …   Słownik języka polskiego

• kłusować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kłusowaćsuję, kłusowaćsuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o koniu oraz niektórych innych czworonożnych zwierzętach: poruszać się, biec kłusem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłusujące… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trucht — m IV, D. u ( a), B.=M. (także rzadziej: B.=D. a), Ms. truchtchcie, blm «rodzaj biegu zwierzęcia, najczęściej konia, pośredni między stępem a kłusem» Konie szły truchtem. ◊ Iść, biec truchtem «o ludziach: iść, biec niezbyt szybko, stawiając drobne …   Słownik języka polskiego

• kłus — m IV, D. a, Ms. kłusie, blm «rodzaj biegu zwierzęcia czworonożnego, najczęściej konia, w którym stawia ono lub podnosi jednocześnie dwie nogi, np. przednią prawą a tylną lewą i odwrotnie, bieg pośredni pod względem szybkości między stępem a… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego